Skuteczność Trimetazydyny w badaniach klinicznych

Liczne badania kliniczne nad długotrwałym zastosowaniem Trimetazydyny u pacjentów z chorobą niedokrwienną mięśnia sercowego wykazały, że długotrwałe stosowanie Trimetazydyny powoduje:
  • zwiększenie frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF – Left Ventricular Ejection Fraction)
  • zmniejszenie liczby napadów dławicy bolesnej
  • zmniejszenie ilości przyjmowanych nitratów

Poniżej przedstawione zostały wyniki najważniejszych badań klinicznych i metaanaliz związanych z zastosowaniem Trimetazydyny u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.

Wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory oraz spadek liczby epizodów dławicowych i ilości przyjmowanych nitratów u pacjentów stosujących Trimetazydynę

Effects of trimetazidine on myocardial perfusion and the contractile response of chronically dysfunctional myocardium in ischemic cardiomyopathy: a 24-month study

El-Kady T, El-Sabban K, Gabaly M, Sabry A, Abdel-Hady S.
Am J Cardiovasc Drugs 2005;5(4):271-8.
Badanie zostało przeprowadzone na grupie 200 pacjentów (wiek: 54,7 ± 12 lat) z dysfunkcją lewej komory i chorobą wieńcową. Pacjenci zostali randomizowani do przyjmowania 20 mg Trimetazydyny lub Placebo 3 razy dziennie przez okres 24 miesięcy. 
Wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory oraz spadek liczby epizodów dławicowych i ilości przyjmowanych nitratów u pacjentów stosujących Trimetazydynę.
Po 24 miesiącach terapii 91% pacjentów przyjmujących Trimetazydynę w zestawieniu z 22% pacjentów przyjmujących Placebo, wykazało znaczący spadek epizodów dławicowych na tydzień (3,9% vs. 5,7%). 
Ponadto tygodniowe spożycie nitrogliceryny w grupie przyjmującej Trimetazydynę było znacznie niższe niż w przypadku pacjentów z grupy Placebo (2,3% vs. 6,1%). 
Dwuletnia terapia Trimetazydyną spowodowała znaczny wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF – Left Ventricular Ejection Fraction), w porównaniu ze znikomą poprawą u pacjentów z grupy Placebo (8,3% vs. 0,2%).

Wpływ Trimetazydyny na objętość późnoskurczową lewej komory i frakcję wyrzutową lewej komory u pacjentów z niewydolnością serca

A randomized clinical trial of trimetazidine, a partial free fatty acid oxidation inhibitor, in patients with heart failure

Fragasso G, Palloshi A, Puccetti P, Silipigni C, Rossodivita A, Pala M, Calori G, Alfieri O, Margonato A.
J Am Coll Cardiol. 2006 Sep 5;48(5):992-8. Epub 2006 Aug 17.
W badaniu wzięło udział 55 pacjentów z niewydolnością serca. Część pacjentów (n=27) otrzymywała jedynie konwencjonalną terapię stosowaną w niewydolności serca, natomiast pozostali pacjenci (n=28), oprócz konwencjonalnej terapii przyjmowali 20 mg Trimetazydyny 3 razy dziennie. 
U pacjentów stosujących Trimetazydynę nastąpił spadek objętości późnoskurczowej lewej komory z 98 ± 36 ml do 81 ± 27 ml, co stanowi spadek o 17% podczas gdy w grupie pacjentów poddanych jedynie konwencjonalnej terapii nastąpił wzrost o 19%. 
Ponadto, w grupie Trimetazydyny znacznej poprawie uległa frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF – Left Ventricular Ejection Fraction) – z 36 ± 7% do 43 ± 10%, podczas gdy w grupie pacjentów poddanych jedynie konwencjonalnej terapii nastąpił spadek z 38 ± 7% do 34 ± 7% .
W tym samym badaniu klinicznym oceniano także wpływ Trimetazydyny na poprawę ciężkości objawów niewydolności serca mierzonej za pomocą skali NYHA (New York Heart Association).
U pacjentów stosujących oprócz konwencjonalnej terapii Trimetazydynę, nastąpiło znaczne zmniejszenie ciężkości objawów zilustrowane poprzez zmiany w skali NYHA przedstawione na poniższym wykresie. 

Wpływ długotrwałego stosowania Trimetazydyny o zmodyfikowanym uwalnianiu u pacjentów po zabiegu pomostowania naczyń wieńcowych

Beneficial effects of long-term trimetazidine modified release therapy in patients having undergone coronary artery bypass grafting. 

Y.M. Lopatin, E.P. Dronova 
Kardiologia 2009; 2: 15-21.
Praca ta została zaprezentowana na zjeździe ESC (European Society of Cardiology) w Sztokholmie w 2010 roku. 
W badaniu klinicznym wzięło udział 306 pacjentów po zabiegu pomostowania naczyń wieńcowych (CABG – Coronary Artery Bypass Grafting). Pacjenci zostali randomizowani do grupy, która przyjmowała 35 mg Trimetazydyny o zmodyfikowanym uwalnianiu (Trimetazidine MR) raz dziennie (n=153) lub do grupy kontrolnej, która nie otrzymywała Trimetazdyny (n=153) przez okres trzech lat. 
Poprawa frakcji wyrzutowej lewej komory
Po trzech latach trwania terapii wyniki wykazały że w grupie pacjentów przyjmujących Trimetazydynę frakcja wyrzutowa lewej komory (LVEF – Left Ventricular Ejection Fraction) uległa zwiększeniu o 15,3%. W grupie kontrolnej zaobserwowano nieznaczące wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory o 1,5% 
Zmniejszenie napadów dławicy bolesnej
Terapia Trimetazydyną spowodowała także znaczny spadek występowania epizodów dławicowych u pacjentów, który w końcowej fazie badania wyniósł 7,2%, podczas gdy w grupie kontrolnej nie stosującej Trimetazydyny częstotliwość napadów dławicowych była stosunkowo wyższa – 12,4%.

Wpływ długotrwałego stosowania Trimetazydyny o zmodyfikowanym uwalnianiu u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, dławicą piersiową i niewydolnością serca

Beneficial effects of long-term trimetazidine modified release therapy in patients who have undergone percutaneous coronary intervention.

Y.M. Lopatin, E.P. Dronova  
Eur Heart J. 2011;32 (abstract supplement) :569.
Praca ta została zaprezentowana na zjeździe ESC (European Society of Cardiology) w Paryżu w 2011 roku. 
W badaniu klinicznym wzięło udział 214 pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, dławicą piersiową i niewydolnością serca. Dwie trzecie pacjentów było wcześniej poddane zabiegowi angioplastyki wieńcowej. Pacjenci zostali randomizowani do przyjmowania Trimetazydyny o zmodyfikowanym uwalnianiu (n=107) lub grupy kontrolnej (n=107), która nie otrzymywała Trimetazydyny MR przez okres 3 lat.  
Wzrost frakcji lewej komory
Wyniki badania dowiodły, że długotrwałe stosowanie Trimetazydyny MR spowodowało u pacjentów wzrost frakcji lewej komory (LVEF – Left Ventricular Ejection Fraction) o 10,2%, podczas gdy u pacjentów z grupy kontrolnej nastąpił wzrost frakcji lewej komory o 2,8%.
Konieczność ponownej rewaskularyzacji wieńcowej
Ponadto u pacjentów stosujących Trimetazydynę MR, konieczność ponownej rewaskularyzacji wieńcowej zmalała do 9,3%, podczas gdy w grupie kontrolnej była relatywnie wyższa i wyniosła 14,0%.

Wpływ długotrwałego stosowania Trimetazydyny na poprawę frakcji wyrzutowej lewej komory – metaanaliza z 20 badań klinicznych

et al. Trimetazidine: a meta-analysis of randomized, controlled trials in heart failure

Gao D, Ning N, Niu X  
Heart 2011;97:278–286.
Metaanaliza przedstawia zestawienie 20 badań klinicznych z zastosowaniem Trimetazydyny u pacjentów cierpiących z powodu niewydolności serca na przestrzeni lat 1990 – 2008. 
W zestawionych badaniach wzięło łącznie przeszło 1000 pacjentów z niedokrwienną niewydolnością serca. 
Metaanaliza z zestawionych 20 badań klinicznych wykazała poprawę frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF – Left Ventricular Ejection Fraction) u pacjentów stosujących Trimetazydynę o 7,49%

Wpływ długotrwałego stosowania Trimetazydyny na poprawę frakcji wyrzutowej lewej komory – metaanaliza z 14 badań klinicznych

MD et al. Additional Use of Trimetazidine in Patients With Chronic Heart Failure

Lei Zhang
A Meta-Analysis Journal of American Collage of Cardiology Vol. 59, No 10, 2012
Metaanaliza przedstawia zestawienie 14 badań klinicznych z zastosowaniem Trimetazydyny u pacjentów cierpiących z powodu niewydolności serca na przestrzeni lat 1990 – 2009. 
W zestawionych badaniach klinicznych wzięło udział łącznie ponad 700 pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca. 
Metaanaliza z zestawionych 14 badań klinicznych wykazała poprawę frakcji wyrzutowej lewej komory (LVEF – Left Ventricular Ejection Fraction) u pacjentów stosujących Trimetazydynę o 6,46%.